Choroba SLA. Czym jest stwardnienie zanikowe boczne?

SLA, czyli stwardnienie zanikowe boczne to choroba o podłożu neurologicznym, w wyniku której dochodzi do uszkodzenia obwodowego i ośrodkowego neuronu ruchowego. Efektem tego jest stopniowa utrata sprawności ruchowej, a w zaawansowanych stadiach nawet całkowity paraliż prowadzący do śmierci. Przyczyny SLA do tej pory nie są znane, przez co tę chorobę uznaje się za nieuleczalną. Chorzy mogą jednak skorzystać z terapii, które zahamują jej rozwój i zwiększą komfort ich codziennego życia.

Czym objawia się stwardnienie zanikowe boczne?

Zdiagnozowanie SLA, szczególnie w początkowym stadium choroby, nie jest łatwe. Wiele osób często bagatelizuje objawy, które mogą na nią wskazywać. Do takich należą:

  • osłabienie siły mięśniowej,
  • problem z utrzymaniem przedmiotów,
  • drżenie kończyn,
  • nawracające skurcze mięśni,
  • przewlekłe zmęczenie.

Wraz z postępem choroby pojawiają się też problemy z przełykaniem, zaburzenia mowy, kłopoty ze snem, a także trudności z oddychaniem. W najbardziej zaawansowanym stadium SLA chory nie jest w stanie funkcjonować samodzielnie, a większość jego mięśni jest całkowicie sparaliżowana.

Jak wygląda leczenie SLA?

Leczenie stwardnienia zanikowego bocznego ma na celu spowolnienie rozwoju choroby oraz złagodzenie jej objawów. Nieco różni się od leczenia stwardnienia rozsianego, które nierzadko jest z nim mylone. Terapie wspierające pacjentów z SLA polegają na leczeniu farmakologicznym i rehabilitacyjnym. Chorzy przyjmują np. leki opóźniające wystąpienie niewydolności oddechowej, obniżające napięcie mięśni czy też zmniejszające ślinotok. Ponadto pozostają pod opieką psychoterapeuty oraz dietetyka. W zaawansowanych stadiach zwykle muszą korzystać z aparatury wspomagającej oddychanie i przezskórnej endoskopowej gastronomii (PEG) umożliwiającej żywienie.